روند شهرنشینی شتابان در سطح محدوده های شهری و هجوم مسافران و مهاجران به مناطق پیرامونی آنها و وجود فضاهای تعاملی و تعاملات اجتماعی به ویژه در دوران همه گیری کرونا سبب شده است که فضاها و مکان های شهری به ویژه کلانشهرها کانون توجه پاندمی کرونا قرار گیرند.

عدم رعایت پروتکل های بهداشتی و راهبردهای لازم در ارایه یک سبک نوین و سازگار با تعاملات اجتماعی جدید در ایجاد محیطی زیست پذیر در فضای شهرها می تواند محیطی بسیار حساس و شکننده با ناهنجاری های اجتماعی را ارایه کند و علاوه بر مشکلات بهداشتی، حوزه های اجتماعی شهر را اغلب به گونه ای دشوار درگیر سازد و از پویایی و سرزندگی شهرها بکاهد و تا آنجا پیش رود که یک فضای بی روح و غیر پویا را در این بستر ایجاد کند.

باید به گونه ای گام برداریم که تصمیم سازی کنیم و با تمرکز و شناسایی و تبیین نقاط ضعف و قوت، فرصت ها و تهدیدها را در جهت سرزندگی و نشاط اجتماعی با رعایت تمامی پروتکل ها و ابزارهای نوین ارتباطی مبتنی بر فعالیت های الکترونیک و آنلاین تعیین کنیم و راهبردهای لازم را در زیست پذیری نشاط و سرزندگی شهرها به گونه ای ارایه دهیم که با تکیه بر تعاملات اجتماعی جدید و مبتنی بر هوشمندسازی و سازگار با کرونا مانند سبک جدید زندگی دیجیتالی و استفاده ابزارهای آنلاین، کاهش قطبی سازی و بازگشت به تخصص و فردگرایی کمتر در کلانشهرها یک الگوی نوین آمایشی و اجتماعی را ارایه سازد تا زیست پذیری محیط های شهری به ویژه کلانشهرها را برای شهروندان در دوران همه گیری کرونا فراهم کند و آرامش و آسایش شهروندان را به خطر نیافتد.

عماد مطالبی، کارشناس برنامه ریزی و محیط زیست شهری در گفت وگو با ایسنا، با بیان اینکه سکونتگاه های شهری باید نماد همبستگی انسان ها باشد، اظهار کرد: آنچه امروزه در اغلب این فضاها با آن روبرو هستیم، فاقد چنین ویژگی هایی است؛ از اینرو تمام برنامه ریزان شهری به دنبال ایجاد محیط های تعاملی برای شهروندان هستند تا بتوانند زیست پذیری شهری و سرزندگی و نشاط را افزایش دهند.

وی افزود: تعاملات اجتماعی در یک فضای شهری بازتاب نوع فعالیت ها و اتفاقاتی است که در فضای شهر رخ می دهد لذا هر چه فضای شهری مطلوب تر باشد، فعالیت ها، ارتباطات و تعاملات بیشتری در آن صورت می گیرد و به مراتب مدت زمان حضور افراد در این فضا، افزایش می یابد.

مشاور کمیسیون بهداشت، محیط زیست و خدمات شهری شورای شهر رشت، با بیان اینکه همه‌گیر شدن ویروس کرونا ممکن ‌است تغییر پارادایم باشد، تصریح کرد: کرونا تجربه یک پاندمی ویروسی به نام کووید۱۹ است و یکی از رخدادهای ناگواری است که در هر قرن فقط شاید یک بار شاهد آن باشیم. اگر برخی از پیش‌بینی‌های تاریک درباره کووید۱۹ به واقعیت بپیوندد، جهان یکی از بدترین بحران‌های دوران مدرن را تجربه خواهد کرد.

مطلبی ادامه داد: محیط های شهری با مشارکت شهروندان در این شرایط حساس و شکننده، باید پویایی و شادابی و سرزندگی خود را تا حد امکان، با رعایت اصول پیشگیرانه و افزایش سطح تعاملات اجتماعی از طریق روش ها و شیوه های جدید و تعاملات اجتماعی سازگار با کرونا حفظ و بهبود بخشند و زیست پذیری شهری را به ویژه در این شرایط، برای شهروندان فراهم کنند.

این کارشناس برنامه ریزی و محیط زیست شهری، با اشاره به پتانسیل هایی که کلانشهرها از نظر فضایی و محیط مصنوع دارند، خاطرنشان کرد: تعاملات اجتماعی مردم از گذشته تاکنون، می تواند به عنوان کانون توجه بر شیوه های نوین ارتباطی و تعاملی مورد توجه در دوران پاندمی کرونا باشند لذا ما باید برنامه ریزی در این مسیر را در جهت ارایه مدل هایی که بتواند این اهداف را در این دوران پاندمی کرونا در بر گیرد سوق دهیم.

وی با تاکید بر لزوم ارایه سبک جدید زندگی دیجیتالی و ابزارهای آنلاین و تعاملات اجتماعی سازگار با کرونا، یادآور شد: ارایه تعاملات اجتماعی جدید و زیست پذیری شهری، پویایی اجتماعی در دوران پاندمی کرونا، کاهش قطبی سازی در محیط های شهری و توجه بیشتر به تخصص گرایی در فضاهای شهری نیز الزامی است.

مشاور کمیسیون بهداشت شورای شهر رشت، با بیان اینکه تاکید بر تعاملات اجتماعی جدید مبتنی بر روش ها و شیوه های نوین در شهرها به ویژه در کلانشهرها به گونه ای همزیستی و پیوندی دوباره در عرصه ها و سطوح مختلف شهری در جهت توسعه پایدار محیطی و شهری به ویژه حوزه های اجتماعی و پایداری محیطی دارد، گفت: با ارایه راهکارهایی می توان سبب شد کلانشهرها در این دوران پاندمی کرونا و این همه گیری جهانی پویایی خود را از دست ندهند.

مطالبی، خواستار ایجاد سبک جدید زندگی دیجیتالی و شیوه های نوین در جهت کاهش استرس شد و گفت: از بین رفتن موانع نظارتی بر ابزارهای آنلاین و جلوگیری از پوپولیست اجتماعی، حکمروایی خوب و مدیریت شهری در جهت سرزندگی اجتماعی، ایجاد تعاملات اجتماعی جدید مبتنی بر همدلی و سخاوت انسانی و اجتماعی، ارایه نوع جدیدی از حس تعلق مکانی و فداکاری ها و عشق به جامعه انسانی، کاهش قطبی سازی و توسعه، الگوهای سازنده تر در جهت همبستگی و اتحاد و مشارکت شهروندی، بازگشت به تخصص و تخصص گرایی و تصمیمات قاطع در ارایه الگوها و سیاست ها و برنامه ریزی ها در جهت زیست پذیری شهری، تغییر رفتار برای پایداری و رفتار و تکنولوژی و دیجیتالی شدن، آموزش و مهارت و مدیریت چابک شهری و برابری در حقوق شهروندی، زندگی و شهروند هوشمند و ارایه ارزش ها براساس هویت اجتماعی در عرصه دیجیتال و سبک الگویی جدید حقیقی و حقوقی در تعاملات اجتماعی و نظام شهری از جمله ضرورت های این زیست پذیری جدید شهری است.

پژوهشگر برتر گیلانی، با بیان اینکه کووید۱۹ بسیاری از موانع مصنوعی برای پویایی زندگی آنلاین را از بین خواهد برد، خاطرنشان کرد: همه چیز نمی‌تواند مجازی شود، اما در بسیاری از ابعاد زندگی، استفاده از ابزارهای کاملا مفید آنلاین رونق پیدا کرده و سبک زندگی دیجیتالی در شهرها و کلانشهرها رونق و گسترش پیدا کرده و سازگاری در فضای شهری در دوران کرونا تا حدودی با این الگوی تعاملی اجتماعی فراهم شده است. همچینن مراکز خدماتی در راستای نوع فعالیت از ابزارهای هوشمند در جهت سازگاری اجتماعی و جریان تداوم زندگی در این دوران نقش موثری را ایفا می کنند و فضای جامعه را از استرس و نگرانی حاصل از محدودیت های اجتماعی با رعایت پروتکل های الزام آور پویا و سرزنده نگه می دارند.

این کارشناس برنامه ریزی و محیط زیست شهری، زیست پذیری سرزندگی شهری در دوران کرونا و اجرای الگوهای تعاملات سازگار با این بیماری جهانی را میراث ما شدن و همگی شدن در جامعه دانست و یادآور شد: می توان همزیستی شهروندان را با یک رویکرد همدلی و همراهی در برابر این دشمن و تهدید مشترک فراهم کرد.

انتهای پیام